ماست

از تخمیر لاکتوز (قند شیر) ماست به دست می آید. در گذشته برای اولین بار به صورت اتفاقی و تصادفی به این ماده سفید و غلیظ دست پیدا کردند. در زمان قدیم برای حمل شیر آن را درون کیف هایی از جنس بز می ریختند. باکتری موجود در پوست بز باعث تخمیر لاکتوز شیر شد و ماست به دست آمد. این باکتری باعث تبدیل لاکتوز به اسید لاکتیک می شود و به ماست حالت ژله ای مانند می دهد. طعم تند و ترشی که در ماست احساس می کنید به دلیل وجود اسید لاکتیک در آن است. بخش بزرگی از تولیدات شرکت شیرانه معطوف به تولید ماست است که در این میان ماست ویژه پرچم دار محصولات شیرانه است. این ماست با طعم و مزه خاص خود یادآور طعم ماست روستایی در قدیم را همراه خود دارد.

                             

             

دوغ و نوشیدنی

دوغ در گذشته یکی از فرآورده های جانبی کره محسوب می شد. برای تهیه آن در گذشته، ابتدا ماست پرچرب را با آب رقیق می کردند، سپس با کمک مشک چربی آن را جدا کرده و باقیمانده آن را به عنوان دوغ مصرف می کردند. اما با گذشت زمان و تغییر در روند تولید کره به لحاظ تکنولوژی، روش تولید دوغ نیز تغییر کرد و از طریق تخمیر شیر تغییر به دست می آید.

دوغ بنا به سابقه تاریخی آن در گستره فلات ایران در هر منطقه دارای طعم، غلظت و بوی خاص است. تولید نوشیدنی لبنی، مثل دوغ سنتی از خاص ترین محصولات فرآورده های لبنی شیرانه می باشد.

پنیر

پنیر از آن دسته مواد غذایی است که قدمت طولانی دارد و ریشه آن به دوران پیش از تاریخ بر می گردد. اطلاعاتی از اینکه چه کسی و در کجا پنیر را اختراع کرده در دست نیست. احتمالا اولین کسانی که از پنیر استفاده کردند چوپانانی در خاورمیانه بوده اند. آنها از شکم خالی بزها برای حمل شیر استفاده می کردند و آنزیم موجود در شکم خشک شده بز با نور آفتاب واکنش نشان داده و شیر را به صورت دلمه دلمه در می آورد. پنیر از قدیم به عنوان یک ماده غذایی سالم، ساده، لذیذ و انرژی زا در تمامی کشورها مورد استفاده قرار می گرفت و عضو اصلی سبد غذایی هر خانواده بود.